การเขียนสูตรเคมีเป็นทักษะที่จำเป็น หากคุณจะประสบความสำเร็จในด้านเคมี สมการสมดุลการทำนายปฏิกิริยาและการคำนวณปัญหาปริมาณสัมพันธ์ทั้งหมดขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณในการเขียนสูตรเคมีอย่างเหมาะสม หากคุณทำผิดพลาดในสูตร มันจะส่งผลต่อการทรงตัวและอัตราส่วนโมลที่ใช้ในการคำนวณปริมาณสัมพันธ์ ดังนั้นจงใช้เวลาเรียนรู้วิธีเขียนสูตรเคมีอย่างถูกต้องแล้วคุณจะดีใจที่คุณได้ทำ

สิ่งที่คุณต้องรู้...

วิธีใช้ตารางธาตุ
วิธีใช้ตัวห้อย
วิธีระบุประจุไอออนิก
โพลีอะตอมมิกไอออน
โลหะที่มีประจุหลายตัว
คำนำหน้าตัวเลขกรีกและละติน
กฎทั่วไป

สารประกอบส่วนใหญ่ประกอบด้วยเลขฐานสองสองส่วนและจัดเป็นไอออนิกหรือโควาเลนต์ กฎทั่วไปสำหรับการตั้งชื่อและการเขียนสารประกอบคือ ใส่ธาตุโลหะมากกว่าก่อน ตามด้วยธาตุโลหะน้อย อย่าลืมใช้ตัวห้อยเพื่อแสดงจำนวนอะตอมหรือไอออนที่มีอยู่ในสูตร

การเขียนสูตรไอออนิก

เมื่อเขียนสูตรเคมีสำหรับสารประกอบไอออนิกให้วางไอออนบวกก่อนแล้วจึง ประจุลบและตรวจสอบเพื่อดูว่าค่าใช้จ่ายคงเหลือเป็นศูนย์ หากประจุไม่สมดุล คุณต้องเพิ่มจำนวนไอออนบวกและประจุลบจนกว่าผลรวมเชิงพีชคณิตของประจุจะเป็นศูนย์

หากประจุเป็น 2 และ 3 ผลรวมจะเป็น 1 และไม่สมดุล แต่ตัวคูณร่วมน้อยที่น้อยที่สุดของ 2 และ 3 คือ 6 ดังนั้นการใช้ตัวห้อยจะเพิ่มจำนวนไพเพอร์ 3 และจำนวนแอนไอออนขึ้น 2

ดังนั้น 2 คูณ 3 คือ 6 และ 3 คูณ 2 คือ 6 และ 6 6 เป็นศูนย์ สมดุล
หากประจุบวกมีหลายประจุ ประจุที่เหมาะสมจะแสดงด้วยเลขโรมันที่วางไว้หลังชื่อของประจุบวก อย่าลืมรักษา polyatomic ions ให้เป็นหน่วยที่สมบูรณ์ อย่าแยกมันออก

ตัวอย่างที่ 1 แคลเซียมคลอไรด์คือ cacl2 แคลเซียม 2 คลอรีน 1 เพิ่มคลอรีนเป็นสองส่วน

ตัวอย่างที่ 2 ลิเธียมไนเตรตคือ lino3 ลิเธียม 1 ไนเตรต 1 สมดุล

ตัวอย่างที่ 3 iron ii ซัลเฟตคือ feso4

การเขียนสูตรโมเลกุลโควาเลนต์

เมื่อเขียนสูตรเคมีสำหรับสารประกอบโควาเลนต์ วางองค์ประกอบที่มีไฟฟ้าน้อยกว่าก่อนตามด้วยองค์ประกอบที่มีไฟฟ้ามากขึ้นและใช้ตัวห้อยเพื่อระบุจำนวนอะตอมที่มีอยู่ โปรดจำไว้ว่าคำนำหน้าจะใช้เฉพาะกับสารประกอบโควาเลนต์เท่านั้น

ตัวอย่างที่ 1 คาร์บอนไดออกไซด์คือ co2 1 c 2 o

ตัวอย่างที่ 2 ฟอสฟอรัสเพนตาคลอไรด์คือ pcl5 1 p 5 cl